Η αλλεργική ρινίτιδα είναι η πιο συχνή μορφή χρόνιας ρινίτιδας, επηρεάζει το 10-20% του συνολικού πληθυσμού, και αποτελεί ένα σημαντικό κοινωνικοοικονομικό πρόβλημα. Αλλεργική ρινίτιδα προκαλείται από την επαφή με αλλεργιογόνα. Στους ασθενείς που έχουν αλλεργική ευαισθητοποίηση στο συγκεκριμένο αλλεργιογόνο η επαφή με την ουσία αυτή οδηγεί σε τοπική αλλεργική αντίδραση. Η αντίδραση αυτή του οργανισμού στο αλλεργιογόνο προκαλεί τα χαρακτηριστικά συμπτώματα ης αλλεργικής ρινίτιδας:
Φτερνίσματα
Καταρροή (υδαρής – σαν νερό)
Φαγούρα στο εσωτερικό της μύτης αλλά κάποιες φορές και στον ουρανίσκο, στο φάρυγγα και τα αυτιά
Μπούκωμα στη μύτη
Πολλές φορές μπορεί να υπάρχουν και συστηματικά συμπτώματα όπως καταβολή, κόπωση, πονοκέφαλος κ.ά.
Πολύ συχνά συνυπάρχει με αλλεργική επιπεφυκίτιδα και αλλεργικό άσθμα
Τα συμπτώματα αυτά προκαλούν έντονη ενόχληση και σημαντική επιβάρυνση στην ποιότητα ζωής των ασθενών, επηρεάζοντας την εργασία, τον ύπνο και την κοινωνική ζωή των ασθενών. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκούν λίγη ώρα, αν απομακρυνθούμε από το αλλεργιογόνο, ή και πολλές ημέρες ή μήνες. Μπορεί να είναι εποχιακά ή να εμφανίζονται όλο το χρόνο με εξάρσεις και υφέσεις. Αν η ποσότητα του αλλεργιογόνου που εισπνέουμε είναι μικρή τα συμπτώματα είναι ήπια, αν είναι μεγαλύτερη τα συμπτώματα είναι έντονα. Άλλες φορές κυριαρχεί η καταρροή και τα φτερνίσματα και άλλες φορές η απόφραξη (μπούκωμα της μύτης). Αυτό εξαρτάται από το είδος του αλλεργιογόνου και από τη χρονιότητα της πάθησης. Όταν η αλλεργική ρινίτιδα μένει χωρίς θεραπεία τα συμπτώματα επιδεινώνονται και προοδευτικά η μύτη εμφανίζει χρόνιες βλάβες από τη συνεχή φλεγμονή.
Τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας δεν είναι ειδικά για τη μορφή αυτή. Ίδια ή παρόμοια συμπτώματα παρατηρούνται και σε άλλες μορφές ρινίτιδας (λοιμώδης, ερεθιστική, αγγειοκινητική κ.λ.π). Είναι πολύ σημαντικό να βρούμε την αιτία που προκαλεί τη ρινίτιδα γιατί κάθε μορφή ρινίτιδας έχει τη δικής της θεραπεία, έτσι αποφεύγουμε άσκοπες ή και επικίνδυνες θεραπείες. Το ιστορικό (συμπτώματα, διάρκεια, εποχικότητα) και η κλινική εξέταση της μύτης βοηθάει αρκετά να διακρίνουμε τις διάφορες μορφές ρινίτιδας αλλά η τελική διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας γίνεται με τον αλλεργιολογικό έλεγχο (αλλεργικά τεστ). Με αυτό το τρόπο θα βρούμε αν υπάρχει αλλεργική ευαισθητοποίηση (θετικά τεστ σε αεροαλλεργιογόνα) και αν αυτή ταιριάζει με τα συμπτώματα. Κάποιες φορές μπορεί να βρούμε θετικά τεστ αλλά αυτά να μην μπορούν να δικαιολογήσουν τα συμπτώματα που εμφανίζει ο ασθενής μας. Είναι πολύ σπάνιο να έχουμε αρνητικά τεστ στο δέρμα ή στο αίμα και να υπάρχει πραγματικά αλλεργική ρινίτιδα (τοπική αλλεργική ρινίτιδα).
Τη διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας ακολουθεί η θεραπεία. Αν μπορούμε να αποφύγουμε ή να περιορίσουμε την έκθεση στο αλλεργιογόνο ο γιατρός θα σας δώσει λεπτομερείς οδηγίες για τον τρόπο με τον οποίο μπορείτε να το πετύχετε. Αν δεν μπορούμε να αποφύγουμε το υπεύθυνο αλλεργιογόνο έχουμε δύο τρόπους να αντιμετωπίσουμε την αλλεργική ρινίτιδα. Ο πρώτος είναι η συμπτωματική θεραπεία, η θεραπεία δηλαδή των συμπτωμάτων της ρινίτιδας με αντιισταμινικά, ενδορινικά κορτικοειδή κ.λ.π. Η θεραπεία αυτή είναι πολύ αποτελεσματική και σταματά σχεδόν τελείως τα συμπτώματα. Φυσικά η συμπτωματική θεραπεία δεν λύνει το πρόβλημα, πρέπει να λαμβάνεται κάθε φορά που εμφανίζονται τα συμπτώματα και για όσο διάστημα διαρκούν. Μόνιμη λύση στο πρόβλημα της αλλεργικής ρινίτιδας, με θεραπεία της αιτίας της (αιτιολογική θεραπεία), γίνεται με την απευαισθητοποίηση. Η θεραπεία απευαισθητοποίησης στοχεύει να σταματήσει την ευαισθητοποίηση στο συγκεκριμένο αλλεργιογόνο και κατ επέκταση τα συμπτώματα. Η επιτυχία της εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως ηλικία, χρόνια νόσου, αριθμός αλλεργιογόνων κ.λ.π. Για τους περισσότερους ασθενείς είναι η καλύτερη λύση για το πρόβλημά τους.
